Wideo: Jakie istnieją sposoby na rekrutację online, poza Facebookiem 2024, Czerwiec
Doświadczenie zawodowe to okres pracy i innych przydatnych czynności ustanowiony przez prawo, który pociąga za sobą pewne konsekwencje prawne. To, co obejmuje staż pracy, zależy od tego, co należy rozumieć przez tę koncepcję. Istnieje kilka interpretacji tego terminu, w tym:
- Doświadczenie ubezpieczeniowe. Uwzględnia się to na podstawie tego, ile osoba pracowała na podstawie umów o pracę, jako indywidualny przedsiębiorca, była w wojsku lub w służbie cywilnej. Jednocześnie pracodawcy musieli odliczać składki na fundusz emerytalny. Bierze się to pod uwagę przy przyznawaniu emerytury (obecnie wystarcza 5 lat pracy), obliczaniu zasiłków chorobowych, zasiłków dla bezrobotnych i opieki nad dziećmi. Dlatego w warunkach współczesnego rynku ważne jest otrzymanie „białej”, właściwie wykonanej pensji.
- Łączny czas pracy, który obejmuje aktywność zawodową, bez względu na przerwy dozwolone przez prawo. Ta ostatnia może obejmować służbę wojskową, niepełnosprawność z powodu obrażeń lub choroby (grupa 1.2), opiekę nad osobą niepełnosprawną z pierwszej grupy lub opiekę nad dzieckiem po ukończeniu ostatnich 3 lat. Aby uzyskać prawo do emerytury, konieczne jest, aby całkowity czas służby dla kobiet wynosił 20 lat, a dla mężczyzn - 25 lat.
- Specjalne doświadczenie zawodowe - zdobyte podczas pracy w określonych warunkach, w tym w niebezpiecznych branżach, regionach Dalekiej Północy i niektórych specjalnościach.
- Ciągłe doświadczenie zawodowe to zestaw godzin przepracowanych, który pozwala na ściśle określone odstępy czasu między odejściem z jednego stanowiska a zatrudnieniem w innym. Na przykład, jeśli pracownik zrezygnował z własnej woli bez uzasadnionego powodu, ciągłość doświadczenia jest utrzymywana przez trzy tygodnie przed podjęciem kolejnej pracy. Przy przenoszeniu z jednej pracy do drugiej ciągłe doświadczenie zostanie zachowane, jeśli nie minie więcej niż miesiąc. Jeśli pracownik zaprzestał pracy na obszarze dalekiej północy lub przeprowadził się z krajów, z którymi Federacja Rosyjska zawarła umowy w sprawie świadczenia usług po zwolnieniu z pracy w niektórych przedsiębiorstwach, może on w ciągu 2 miesięcy nawiązać nowe stosunki pracy bez wpływu na doświadczenie.
Aby przerwa między starą a nową pracą mogła wynosić 3 miesiące, a pracownik nie tracił ciągłego doświadczenia, konieczne jest, aby należał do następujących kategorii:
- osoba, która straciła pracę w związku z reorganizacją lub zmniejszeniem liczby pracowników;
- pracownik, który po zakończeniu czasowej niepełnosprawności został zwolniony z poprzedniego miejsca pracy;
- Pracownik, który został zwolniony z pracy z powodu niepełnosprawności. W takim przypadku okres trzech miesięcy liczony jest od daty odzyskania;
- pracownik jest osobą, która nie odpowiada swojemu stanowisku lub nie może wykonywać pracy z przyczyn zdrowotnych, a zatem została zwolniona;
- osoba jest nauczycielem w szkole podstawowej, który jest zwolniony z nauczania ze względu na zmniejszenie liczby uczniów itp.
Nieprzerwane doświadczenie jest utrzymywane na czas nieokreślony po rozwiązaniu umowy z kobietami w ciąży i tymi, które mają dzieci poniżej 14 roku życia (dzieci niepełnosprawne poniżej 16 roku życia), jeśli kobiety sformalizują nowy stosunek pracy, zanim dzieci osiągną powyższe lata. Okres wypowiedzenia nie jest również ustalony dla tych, którzy dobrowolnie zrezygnowali z przeniesienia jednego z małżonków do innego okręgu w celu podjęcia pracy oraz po zakończeniu zatrudnienia z powodu przejścia na emeryturę (z własnej woli).
Ciągłe doświadczenie było istotne do 2007 r., As w tym czasie od niego zależały wielkości zasiłków chorobowych. Obecnie wysokość tych świadczeń zależy od stażu pracy, tj. z okresów, w których pracodawca naliczał składki.
