Przewodnik po zawodach: opis, obowiązki, zalety i wady, gdzie uczą przewodnika

Przewodnicy to ludzie, którzy prowadzą wycieczki dla turystów i miejscowej ludności. Ich dobrze płatna praca, pełna interesujących punktów, pozbawiona jest monotonii i monotonii. Zawód przewodnika, którego opis zostanie przedstawiony w tym artykule, może doskonale opanować tylko ten, kto ma głęboką wiedzę w dziedzinie sztuki, historii i geografii.

Odpowiedzialność zawodowa

Główne obowiązki przewodników są następujące:

• Eskortowanie turystów i udzielanie im informacji o historii wszelkich atrakcji.
• Wyszukiwanie i dogłębne badanie informacji historycznych.
• Opracowanie programu i wybór tras wycieczek.
• Koordynacja turystów w sytuacjach kryzysowych.
• Wypełnienie niezbędnej dokumentacji.
• Praca tłumacza.
• Kontrola działań uczestników wycieczki do jej zakończenia.

Przedstawiciele zawodu, przewodnik wprowadza turystów w przepisy bezpieczeństwa i ma umiejętności udzielania pierwszej pomocy. Są oni zobowiązani do udzielenia odpowiedzi na wszelkie pytania uczestników wycieczki, które nie mają wpływu na tematy osobiste.

Wymagania dla wnioskodawców

Ludzie, którzy decydują się połączyć swoje życie z tym zawodem, powinni mieć do tego niezbędny zestaw umiejętności biznesowych.

• Muszą być biegli w jednym lub kilku językach obcych.
• Posiadać wyższe wykształcenie humanistyczne i odpowiednią akredytację
• Szybko znajdź wspólny język z ludźmi, bądź towarzyski
• Dobrze jest poznać temat wybranej wycieczki.
• Posiadanie wiedzy z zakresu kulturoznawstwa, studiów regionalnych, etnografii i innych nauk.

Specjalne wymagania dotyczące mowy

Przedstawiciele zawodu, przewodnik musi mieć talent do prawidłowego wyrażania siebie i jasnego wyrażania swoich myśli, ponieważ bez opanowania sztuki mowy może być niemożliwe, aby wykonali swoją pracę na odpowiednim poziomie. Mowa osób prowadzących różne wycieczki musi spełniać określone wymagania, którymi są:

• Dobrze. Przewodnik musi znać zasady wymowy, akcentowania, stylistyki, używania słów i ich edukacji.
• Jasność. Musi jasno i wyraźnie wyrazić swoje myśli, nie uciekając się do terminów i słów, które komplikują informacje.
• Dokładność transferu informacji. Podczas wycieczki nie należy używać słów, które utraciły swoją wartość semantyczną.
• Wyrazistość. Przewodnik turystyczny, aby wzbudzić większe zainteresowanie turystów, musi skorzystać z pomocy epitetów, alegorii i metafor.
• Czystość (nie można używać słów, które są sprzeczne z językiem literackim).

Przewodnicy powinni również zwrócić uwagę na zwięzłość prezentacji. Zastosowanie dodatkowych słów i fraz może znacznie zmniejszyć uwagę odbiorców.

Niezbędne cechy osobiste

Według wielu teoretyków wycieczek, przewodnik powinien mieć następujące cechy osobiste.

• Wielka wyobraźnia i umiejętność myślenia na obrazach. Dobry profesjonalista jest w stanie opisać obiekt, który nie jest w pobliżu, aby turyści zaczęli go sobie wyobrażać w rzeczywistości.
• Tendencyjność. Przewodnicy, zgodnie z planem, są w stanie umiejętnie przedstawić swój punkt widzenia publiczności.
• Możliwość natychmiastowego wyszukiwania właściwych słów i znalezienia wyjścia z niestandardowych sytuacji.
• Chęć ciągłego podnoszenia poziomu zawodowego.
• Dobra wydajność, wytrzymałość fizyczna i werbalna.
• Artyzm i doskonała pamięć.
• Poczucie humoru i innych.

Charakterystyczne cechy mikroklimatu wycieczki często mają bezpośredni związek z temperamentem zawodu przewodnika.

• Optymistyczni ludzie wyróżniają się szybką mową, wahaniami nastroju, natychmiastową reakcją na działania turystów.
• Gorący i niezrównoważony choleric - pochopna prezentacja materiału.
• Powolna flegmatyczna - monotonna mimika.
• Zrównoważona melancholia - kołysze się w stanie emocjonalnym.

Jednak emocje związane z tym czy innym temperamentem, specjaliści w swojej dziedzinie zawsze są w stanie kontrolować.

Przewodnik po zawodach: gdzie się uczyć

Są chwile, kiedy ludzie, którzy ukończyli zwykłe liceum lub specjalne kursy, zaczynają samodzielnie pracować jako przewodnicy. Zazwyczaj jednak obserwuje się je w małych miejscowościach, w których kwalifikacje przedstawiciela tego zawodu nie przywiązują szczególnej wagi.

Jeśli chcesz zostać profesjonalistą i uzyskać przyzwoitą nagrodę za swoją pracę, musisz przejść przez następujące etapy szkolenia.

1. Konieczne jest ukończenie odpowiedniego uniwersytetu (akademii lub instytutu turystyki międzynarodowej) i uzyskanie wyższego wykształcenia humanitarnego. Równolegle należy uczyć się języków obcych.
2. Dysponując dyplomem, możesz udać się na specjalne kursy kształcenia ustawicznego, które działają w muzeach i na uniwersytetach.
3. Pomyślnie zdany egzamin umiejętności i uzyskanie licencji to ostatnie etapy szkolenia nowego przewodnika.

Korzyści z zawodu

Zalety zawodu przewodnika, którego jest w nim wiele, są następujące:

• Przedstawiciele tego zawodu mogą samodzielnie planować trasy wycieczek i dostosowywać programy wycieczek. Ich praca jest całkowicie pozbawiona rutyny i nudy.
• Ciągle spotykają się i komunikują z nowymi ludźmi.
• Mają możliwość podróżowania i wykonywania pracy na zewnątrz.
• Stale doskonalą znajomość języków obcych.
• Przewodnicy pracują według bezpłatnego harmonogramu i otrzymują za swoją pracę przyzwoitą nagrodę.
• Przedstawiciele tego zawodu mają szansę otworzyć własną działalność turystyczną.

Wady zawodu

Zawód przewodnika ma również swoje wady, które są uważane za:

1. Długo pozostań na nogach.
2. Konieczność wykonywania pracy w każdych warunkach pogodowych.
3. Przekąski w „biegu” (bardzo często przewodnicy spędzają lunch na rozwiązywaniu problemów organizacyjnych).
4. Odpowiedzialność za turystów.
5. Obciążenie strun głosowych.
6. Wysoka konkurencja.
7. Zredukowane zarobki jesienią i zimą.

Prestiż zawodu przewodnika jest bezpośrednio związany z poziomem zawodowym jego przedstawicieli. Jednak jego składnik moralny nie stosuje się automatycznie do każdego przewodnika. Prestiż osobowości, jakikolwiek przedstawiciel tego zawodu, podbija i stale potwierdza swoją działalność zawodową. Za najwyższy punkt w karierze przewodnika uważa się otwarcie własnego biura wycieczek lub innej działalności w dziedzinie turystyki.