Wideo: historia tańca towarzyskiego 2024, Lipiec
Nie ma znaczenia, kto wykonuje dany utwór, ruchy w tańcu muszą być wykonywane harmonijnie. Choreografowie współpracują z tancerzami, aby dopracować taniec i nadać mu logiczną kompletność. W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na pytania: kim jest choreograf? Choreograf - opis zawodu, jego zalety i wady?
Historia zawodu
Taniec odnosi się do przejawów kreatywności ludzi. Może mieć różne ruchy, tempo, kostiumy. W dawnych czasach tańce różniły się także klasami. Zwykli ludzie po męczącym dniu odpoczywali, tańcząc tańcząc z okrągłymi tańcami. Przedstawiciele klas szlacheckich, aby rozjaśnić swój wolny czas, zaprosili tancerzy.
Historia zawodu choreografa mówi, że pojawił się w XII wieku. W tym czasie modne stały się tańce dworskie, w których uczestniczyła duża liczba par tancerzy. Na opinię publiczną może mieć wpływ to, jak pięknie i harmonijnie krążyli jego wykonawcy w tańcu.
Głównym zadaniem ówczesnych choreografów była edukacja szlachty w zakresie podstawowych ruchów tanecznych, a także obyczajów podczas tańca.
Główne obowiązki
Choreografia to sztuka tańca. Jeśli weźmiemy pod uwagę tłumaczenie tego słowa ze starożytnej Grecji (taniec, opisz), wówczas można je odczytać jako zapis ruchów tanecznych przy użyciu specjalnych alegorii. Rozwój tych ruchów i stworzenie na ich podstawie integralnej pracy jest główną odpowiedzialnością zawodową choreografa.
Zawód choreografa (zalety i wady pracy osób, które się na niego zdecydują zostaną omówione w dalszej części tego artykułu) implikuje inscenizację nie tylko tańców, ale także numerów koncertów, występów baletowych. Głównym zadaniem choreografa jest stworzenie kompozycji tanecznej wypełnionej pięknem i niepowtarzalnością.
Przedstawiciel tego zawodu rozpowszechnia wśród tancerzy określone obrazy przeznaczone do wcielenia się w taniec, biorąc pod uwagę umiejętności i charakter każdego członka kolektywu tanecznego. On wybiera akompaniament muzyczny i kostiumy.
Choreograf jest również odpowiedzialny za technikę wykonywania ruchów tanecznych. Powinien mieć umiejętność tworzenia tańca opartego nie tylko na swoich pomysłach, ale także na najlepszych praktykach kolegów.
Zawód choreografa jednoczy jedna osoba: tancerze biegli w sztuce tańca, guru wszystkich rodzajów sztuki, a także uznani intelektualiści.
Rodzaje i zakres działalności
Przydziel główne rodzaje pracy choreografów:
- Przygotowanie scenariusza tanecznego, udział w dyskusji przed zatwierdzeniem.
- Tancerki castingowe.
- Wybór muzyki, kostiumów, zestawów.
- Koordynacja pracy z osobami bezpośrednio zaangażowanymi w realizację scenariusza tanecznego.
- Udział w pokazie tancerzy, w grupach i pojedynczo.
- Zwiedzanie prób, występów grup tanecznych przed publicznością.
- Prowadzenie lekcji tańca
Obszar działalności przedstawicieli tego zawodu jest dość szeroki. Mogą być poszukiwane w zespołach tanecznych, musicalach, operach i baletach, w telewizji, na planie filmów i programów telewizyjnych, na statkach przewożących turystów, a nawet na wybiegach.
Zawód choreografa ma określoną specyfikę. We wszystkich gatunkach, niezależnie od liczby tancerzy, każdą grupę prowadzi jeden choreograf. Przy takiej konkurencji, aby osiągnąć sukces i sławę, specjaliści w dziedzinie choreografii muszą mieć kreatywne i oryginalne podejście do ucieleśnienia swoich pomysłów.
Cechy osobiste
Aby wziąć udział w wybranym zawodzie, choreograf musi mieć zestaw pewnych cech osobistych:
- Musi doskonale znać teorię sztuki tańca, sam musi być zawodowym tancerzem.
- Ważne jest, aby przedstawiciel tego zawodu posiadał doskonałe umiejętności organizacyjne.
- Osoba ta powinna być towarzyska, zdolna do nawiązywania i utrzymywania kontaktów nie tylko z tancerzami, ale także z dużą liczbą osób, z którymi się komunikuje ze względu na specyfikę swojej pracy.
- Choreograf musi umieć analizować i wykorzystywać doświadczenia kolegów w swojej pracy, dekorując je własną interpretacją.
- Zawód choreografa zobowiązuje cię do poczucia świata sztuki, rytmu i zrozumienia muzyki.
Korzyści z tego zawodu
Zalety zawodu choreografa obejmują pewne aspekty:
- Pole działania choreografa daje mu możliwość zapoznania się z twórczymi osobowościami zainteresowanymi. Tancerz najwyższego poziomu może pracować w dowolnym kraju na świecie, nawet bez znajomości języków.
- Ciągła motywacja i wdrażanie nowych pomysłów. Zawód choreografa pozbawiony jest nudy i rutyny.
- Pozostań w dobrej formie. Specyfika pracy nie pozwala zawodowym tancerzom zyskać dodatkowych kilogramów.
- Możliwość zobaczenia nowych krajów.
- Perspektywa otwarcia własnej szkoły.
Wady zawodu
Można powiedzieć o zawodzie choreografa, który oprócz swoich zalet ma również pewne wady.
- Przedstawiciele tego zawodu nie są odporni na różne obrażenia.
- Codzienne występy i próby mogą wyczerpać zapas siły i energii choreografa.
- Popyt w tym zawodzie jest trudny po 35 latach. Czasami ta okoliczność prowadzi do niepokoju i depresji.
- Często choreografowie poświęcają cały swój wolny czas na pracę, co jest obarczone problemami w życiu osobistym.
Wskazówki dla tych, którzy decydują się połączyć swoje życie z choreografią
Aby zostać choreografem, musisz ukończyć dziewięć lub jedenaście klas liceum ogólnokształcącego, uzyskać certyfikat szkoły artystycznej w klasie choreografii. Dla kandydatów, którzy byli uczestnikami klubu tanecznego lub po prostu nie wyobrażają sobie życia bez tańca, zawód choreografa może się również poddać.
Powinieneś dokładnie przygotować się do przyjęcia. Szczególną uwagę należy zwrócić na taniec klasyczny, aby wykazać się opanowaniem jego techniki i muzykalności.
Aby odkryć swój twórczy zakres, musisz doskonalić umiejętność wykonywania tańców ludowych, historycznych i codziennych oraz innych, ponieważ komisja egzaminacyjna może zaoferować przedstawienie ruchów, szkiców i kombinacji z różnych stylów tańca.
Wywiady są również wymagane w niektórych instytucjach edukacyjnych. Aby pomyślnie go zaliczyć, musisz mieć dobre informacje o sztuce, literaturze i historii choreografii.
Niesamowity i interesujący zawód choreografa otwiera wiele perspektyw dla tych, którzy perfekcyjnie opanowali jego subtelności.
